یکی
از عاملهای بسیار مهم در تکوین شخصیت نوجوان و جوان مدرسه میباشد. مدرسه
بعد از خانواده مهمترین نقش را در فرایند اجتماعی کردن نوجوان به عهده
دارد.
یکی
از عاملهای بسیار مهم در تکوین شخصیت نوجوان و جوان مدرسه میباشد. مدرسه
بعد از خانواده مهمترین نقش را در فرایند اجتماعی کردن نوجوان به عهده
دارد. مدرسه از طریق آموزش مهارتهای علمی و فنی و فراهم آوردن زمینه
همکاری گروهی و مسئولیتپذیری نوجوان و جوان موجبات رشد همهجانبه و متعادل
شخصیت آنان را فراهم میسازد. گرچه مدارس وقت خود را صرف ایجاد آمادگی در
نوجوانان و جوانان بهمنظور کسب مدارج عالی تحصیل میکنند باوجوداین بسیاری
از نوجوانان بدون دریافت مدارج عالیه مستقیماً به زندگی واردشده و چون
فاقد آمادگی لازم برای ورود به آن میباشند. احساس شکست و درماندگی نموده
به بهداشت و سلامت روانی آنان آسیب وارد میشود. علاوه بر آن فاکتورهای
دیگری نیز وجود دارد که در موفقیت و یا عدم موفقیت دانش آموزان در مدرسه و
درنتیجه در زندگی آینده آنها تأثیر دارد که به ذکر پارهای از آنها
میپردازیم.
تأکید بر رشد عقلانی:
درحالیکه
هدف تعلیم و تربیت تأکید بر رشد عقلی توأم با رشد عاطفی، سازگاری نوجوان و
جوان با خود و سایر افراد خانوادهاش میباشد. مدارس تنها بر جنبه عقلانی
تأکید مینمایند و این باعث میشود که جوانان تکبعدی و ناموزون به بار
آیند.
جو عاطفی مدرسه:
جو
عاطفی مدرسه نیز در پیشرفت تحصیلی شاگردان تأثیر دارد. تحقیقات نشان داده
که دانش آموزان در جوی که فشار روانی کمتری داشته باشد. جوی که در آن
راهنمایی شده و احساس امنیت کنند، بیشتر سود میبرند. دانش آموزان بیشتر از
آنکه به عواملی چون امکانات فیزیکی، تعداد کتابهای کتابخانه، اندازه
مدرسه و هزینه سرانه توجه نمایند. به عوامل زیر توجه دارند.