کاغذ
ورقه نازک هموارى است که معمولاً از الیاف گیاهى ساخته مىشود و براى
نوشتن و چاپ کردن بهکار مىرود. البته موارد استعمال دیگرى نیز دارد.
کلمهٔ کاغذ از زبان سانسکریت وارد زبان فارسى شده است و لفظ اروپایى براى
کاغذ از کلمهٔ پاپیروس یونانى است. اولین ملتى که در جهان موفق به اختراع
کاغذ گردید چینىهاى بودند، در سال ۱۰۵ بعد از میلاد شخصى چینى بنام تاسى
لون موفق به اختراع کاغذ شد و حدود سال ۶۱۰ م. به ژاپن و در ۷۵۱ م. به
سمرقند راه یافت. در اواسط قرن دوم هجرى کاغذ از سمرقند به بلاد اسلامى
رسد. مىگویند فضل ابن یحیى برمکى نخستین کسى بود که در بغداد کارخانه
کاغذسازى دایر کرد. در قرن ۴ هـ .ق. کاغذسازى در بغداد رواج تام داشت.
ابنالندیم از شش نوع کاغذ که در زمان او معرف بود، نام مىبرد و مىگوید
کتاب را از کاغذ خراسانى مىساختند. در خراسان مردم براى ساختن کاغذ از
پنبه و مواد نباتى استفاده مىکردند. مهمترین کاغذهائى که توسط مسلمانان
ساخته شد کاغذ سلیمانی، طلعی، نوحی، فرعونی، جعفری، طاهری، مأمونی، منصورى
و چینى و هانى بود.
کاغذ
یک ماده مصنوعی است که از مواد مختلفی بدست می آید. چوب ماده اصلی ساخت
کاغذ است. کاغذ را می توان از پنبه ،نیشکر و… نیز ساخت. ما برای ساخت کاغذ
از دو شیوه متفاوت استفاده می کنند.
چوب ماده اصلی کاغذ است.
ساخت کاغذ از چوب ۶مرحله اصلی دارد
مراحل تهیه کاغذ از چوب عبارتند از:
۱- قطع درختان
۲- حمـــــــــــل الوار به کارخانه
۳- کندن پوست درختان
۴- تبدیل درختان به تکه های ریز چوب و تهیه چیپس چوب
۵- از بین بردن رنگ زرد چوب و مخلوط چیپس چوب با آب و مواد شیمیایی(از جمله گچ، پلاستیک، آب ژاول پتاسیم پرمنگنات و…)